Moja ufnosc nie zna granic... Strach tez nie...

Nastolatka, która spełniła swoje marzenie - w naszych czasach tak mało realne, a jednak możliwe. Obiecałam, że będę opisywać wam wszystko, nawet to czego będę się wstydzić... Ufam mu ponad wszystko i boję się, że to niedługo mnie zgubi. Dzisiaj... Stało się coś czego się nie spodziewałam. Moi rodzice wyszli. Zaprosiłam, więc Michała do mnie. Posiedzieliśmy chwile przed TV, całowaliśmy się, przytulaliśmy się, aż chłopak wstał. Nie wiedziałam co planuje, dlatego też ruszyłam za nim... Otworzył bez problemu drzwi do mojej sypialni. Usiadł na łóżku i przywołał mnie do siebie ruchem ręki. Przysiadłam na jego kolanie. Musnął moją szyję, jeszcze raz, no i jeszcze, przez cały czas to robił. Po chwili spojrzał mi się w oczy i osunął po pościeli, ciągnąc mnie za sobą. Zaśmiałam się. Nagle znalazł się nade mną, nadal całując mnie. Ściągnął swoją bluzę. Nie wiedziałam czego się spodziewać i leżałam jak wryta. Cała odrętwiała. Zsunął delikatnie rękaw mojej bluzki. Nie zauważyłam kiedy rozebrał mnie do samej bielizny. Bałam się, że posunie się dalej. Niestety chciał. No, ale na pragnieniu zostało. Zatrzymałam go przy rozpinaniu stanika. Krzyknęłam stanowczo : ,, NIE ". Dotykał mnie po plecach, ramionach, kończąc na biuście. Nie miałam z tym w sumie większego problemu, wtedy... Nagle się obudziłam z jakiegoś dziwnego transu. Kazałam mu się ubrać i za fraki wyrzuciłam go z domu. Teraz nie potrafię zasnąć i płaczę do poduszki. Nie wiem co mam począć. Wiem, że chciał czegoś więcej... Mam mu następnym razem pozwolić? Już sama nie wiem czego chcę. Kocham go, ale jego dzisiejszy wybryk był niesmaczny... Jestem dziewicą i jakoś nie chcę tego zmienić, ale boję się, że jemu to się nie spodoba... No i pewnie znów nie będę spała. Nie rozumiem tego fenomenu. Kiedy Michała nie ma jest źle, kiedy jest, też jest nie tak.